Monday 13 July 2009

Sedih teramat..


Arghh. Sedih dokh. Semua kawan-kawan aku dah sambung blaja. Tinggal la aku sorang jek yg terpinga-pinga kat sini. Huhu. Kenapala impian yang aku nak kecapi tak pernah tercapai? malang la aku ni. Sedih giler vavi. Td MRSM mesej aku tanya aku wat ape skang. Then, aku cakapla aku keje. Dia terkejut la cbb ingat aku dah blaja. Bukan dia sorang jek, kawan aku yang lain pon sama. Tp nak wat cam mane kan. Dah parent tak kasi. Berbuih dah mulut aku merayu kat dorang nak mintak sambung blaja tp dorang refuse to listen. Arghh. Geram siot. Korang tak tahu macam mane rasanya bila something yang aku nak buat orang tak support. Aku tak tahula masa depan aku macam mana nanti. Nak harapkan sijil SPM tuh, keja apela yang aku bole dapat gaji besar. Kalau naik pangkat pon mahu bertahun. Sampai aku tua pon aku rasa nasib aku masih sama. Ntahla, rasa macam tak baik aibkan parent aku tp aku sedih sangat. Dorang tak pernah paham perasaan aku. Ishh. ya Allah, engkau saja yang tahu betapa pedihnya hatiku ni. Impian aku berkecai. Entah apela yang akan berlaku pd masa akan datang. Mesti benda yg buruk akan berlaku. Dulu mak aku yang kata belajar rajin2. Tak mahu jadi macam bapak, kerja kerani jek. Tapi sekarang dia yang halang aku kerja. Aku tak paham lorh. Tak guna aku nak sedih lagi sbb memang aku dapat bayangkan betapa susahnya hidup aku pada masa akan datang. Hurm. Aku redha.

2 comments:

Sharifah Sofiya said...

hye!! sorry to interupt.but really feel concern and curious.kenapa parents u tak bagi sambung belajar? u ada minat apa2 course tak?

WANN said...

Assalamualaikum dik...
First of all abg cuma nak ckp jgn mudah putus harapan dik...
Pluang blajar terbukak luas, dgr dulu nasihat mak dgn ayah sbb masa diaorg ada lah kita dpt nasihat ...Insya Allah peluang blajar sntiasa ada...Jgn mudah mengalah k...Jg diri bebaik.Abg doakan awk sntiasa dpt apa yg awak inginkan.Aminn